Gülün suya məhəbbəti
Davamı →
İnkişaf etmək istəyənlər üçün maraqlı məlumatlar olan kollektiv bloq servisi
Bir vaxtlar məndə xoşbəxtlik qatarının sərnişini idim.Sevgi deyilən o ülvi hiss bir vaxt məni də öz ağuşuna alıb,sonsuzluqlara aparırdı.Sevirdim.Sevdiyim qədər də sevilirdim....Onunla tanışlığımız təsadüfən oldu.Bu təsadüf bir-birindən xəbərsiz yaşayan iki gənci bir-birinə qovuşdurdu.Qovuşduğumuz anın istisi getməmiş eləcə də bir-birimizdən ayırdı.Bir sözlə,taleyin «qəm» adlı möhürü bizim də payımıza düşdü.
....Evləndiyimiz müddətdən 2 ay sonra hiss etdim ki,Rafiq narkotik maddələr qəbul edir.İlk anda buna inanmasam da gördüklərim artıq buna əyani sübut idi.Ən nəhayət,valideyinlərim bu işdən hali olduqdan sonra,tələb etdilər ki, Rafiqdən boşanım.Bu işə könlümüz olmamağına baxmayaraq hər şey onlar deyən kimi oldu.Ayrılıqdan sonra hiss edirdim ki,Rafiq bu əzablara dözmür.Bu iztirabların,acıların sonu onun ölümü ilə nəticələndi.Ölümündən bir neçə il keşsə belə,mən yenə sevirəm.Nə bilim,bəlkə də ayrılmasaydıq,onun yaşamasına və düzgün ypla qayıtmasına köməkliyim dəyə bilərdi.Artıq bundan sonra xoşbəxtliyimi haradasa tapacağıma inanmıram.Neylək,sən demə qismət belə imiş.
Müəllif:Cahandar Həsənli.
Mənbə-internet aləmində ilk dəfə yayımlanir.
Peyğəmbərimizin (s.a.v.) hüzuruna bir nəfər gələrək belə dedi:
— Ya Rəsulullah,ölüm döşəyində yatan bir gənc var,ona “Lə ilahə illəllah deməsi təqid ediləndə bunu təkrar edə bilmir.
Peyğəmbərimizdə (s.a.v.):
— Namaz qılardımı?-deyə soruşdu.Adam:
— Bəli,qılardı.-deyə cəvab verdi.Sonra Peyğəmbərimiz (s.a.v.) qalxdı,həmin gəncin yanına getdi və ona:
— “Lə ilahə illəlah de!”-buyurdu.
Həyatınıza yön verəcək ibrətli hekayələr.
Hökümdarın başmağı
Belə rəvayət edirlər ki, böyük bir məmləkətə başçılıq edən bir hökümdar var imiş. Bir gün hökümdar qərara gəlir ki, piyada uzun bir səfərə çıxısın. Belə də edir. Məmləkətini qarışbaqarış gəzir. Geri qayıtdıqdan sonra görür ki, daş-qalaqlı yolda gəzməkdən ayağı şişib.
Bir gənc uzaq bir məmləkətə səfər edir. O, səfər zamanı çox qəribə mənzərələrin şahidi olur. Amma gördüklərindən bir şey anlamır.
Qarşısına çıxan ilk qəribə mənzərə belə olur: Bir neçə adam tarlaya buğda səpirdilər. Buğda dənləri torpağa düşən kimi boy verib qalxır, o andaca məhsul verir, amma əkinçilər məhsulu toplamaq əvəzinə tarlanı yandırırlar.
İkinci qəribə mənzərə belə idi: Bir adam böyük bir daşı yerdən qaldırmağa çalışır, amma bacarmır. O böyük daşın üstünə bir başqasını da qoyandan sonra qaldıra bilir. Üçüncü daşı qoyanda daha asan qaldırır. Gənc nə qədər baxsa da, bir şey anlaya bilmir və yoluna davam edir.
Yolda rast gəldiyi üçüncü qəribə mənzərə də belə olur: Bir adam qoyunun belinə minib, bir neçə adam da onun çiyninə dırmaşıb. Qoyun sürətlə qaçır, bir neçə adam da onların dalınca nə qədər yüyürsələr də, çata bilmirlər.